Ons bestaan als apotheker hangt af van ziekte. De ongezondheid van de patiënt is onze broodwinning en die van de farmaceutische industrie. In zekere zin zou je kunnen stellen dat de belangen om het lijden van een patiënt te verlichten en zijn leven zoveel mogelijk te verlengen groter zijn dan het genezen van de ziekte.

Wanneer de zieke echter een van onze medewerkers is, ondervinden we aan den lijve hoe lastig dit is en stellen we alles in het werk om de patiënt zo snel mogelijk weer op de been en aan het werk te krijgen. Geen enkele patiënt ondervindt betere farmaceutische patiëntenzorg dan eentje die bij ons op de loonlijst staat. Is hier sprake van voorkeursbehandeling? Jazeker, want niets menselijks is ons immers vreemd, net zoals dat overigens overal in de zorg het geval is.

In de afgelopen weken werd Nederland getroffen door een griepepidemie. Juist in de altijd drukke laatste weken van het jaar hield het influenzavirus huis onder uw patiënten en waarschijnlijk ook onder uw personeel. Waar normaal gesproken het ziekteverzuim van mijn personeel minder dan 2% is, lag plotseling 20% ziek in bed. En telkens wanneer iemand zich weer beter meldde, viel er weer een ander slachtoffer.

Wat wil ik hier eigenlijk mee zeggen? Ben ik zielig, omdat mijn altijd fitte medewerkers plotseling ook niet van staal blijken te zijn? Nee natuurlijk niet, onze samenleving is immers vergeven van zieken, zwakken en misselijken en daar plukken wij door onze beroepskeuze zoals gezegd ook de vruchten van. Pleit ik voor betere geneesmiddelen, die ziekten ook daadwerkelijk en liefst zo snel mogelijk kunnen genezen? Nee, ook niet. Ik weet immers ook dat dit wishfull thinking zou zijn. Eigenlijk wil ik alleen maar zeggen dat wij wel eens wat vaker stil mogen staan bij de persoon achter de ziekte. Wat zijn de consequenties van de ziekte voor zijn gezin, voor zijn werk en voor zijn eigen welbevinden en hoe kunnen wij als apotheek daarbij helpen? U ziet: Farmaceutische Personeels Zorg zet je wel aan het denken.

Jos Lüers, hoofdredacteur